Bu saatte Arka fonda Sezen Aksu Kalbim Ege’de
kaldı şarkısını dinlerken birazcık hayallerimi düşündüm. Ta küçüklükten gelen
hayaller ama. Daha hiç görmeden bir yere ya da bir şehre aşık olabilir mi bir
insan, olabiliyormuş. Ben bunu seneler önce yaşadım. Daha hiç görmeden İzmir’e
aşık oldum. Adını duymak bile yetmişti o zamanlar. Hep İzmir de bir üniversite
hayali kurdum. Çalıştım çalışmadım derken olmadı, tutmadı. O zaman dedim iş
hayatına İzmir de başlıcam. Yine olmadı.
Bu sıralar Bursa da yaşıyorum tabi ki.
Sonra kendimi İstanbul’un keşmekeşinde buldum. Hiç istemediğim bir hayatı
yaşarken hem de. Düşünsenize istemediğim bir şehirde istemediğim bir sektörde
istemediğim bir pozisyonda buldum kendimi. Böyle söyleyince de bir enteresan
oluyor insan. Ne olursa olsun gidicem buraya dedim. Bir gün vakit ayırıp gittim
gerçekten. Önce otogar oradan Karşıyaka oradan Foça bir gece konaklama sonra
Alsancak ve yine otogar. Hayatımda yaşadığım en muhteşem iki gündü diyebilirim.
İstanbul’a alışmış birisi olarak İzmir insanının sıcaklığını yadırgadım ilk
başta ama sonra öyle tatlı geldi ki. Hayat varmış gerçekten, insanlar
yaşıyormuş dedim. Alsancakta iki tur atıp midyesini boyozunu yedikten sonra
dönmek istemiyorum dedim kendi kendime.
Ve döndüm. Hala İstanbuldayım. Daha iyi bir
şirkette daha iyi bir pozisyonda çalışıyorum. Ama hayalim ? İşte o da
hayallerde kaldı diyelim. Bugün birde İzmir’in yeni tanıtım filmini izledim. İnsanın
içi burkulmuyor değil ama hayat diyelim J
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder